Religie i legendy

Zamieszczone tu opisy i informacje dotyczą jedynie najbardziej popularnych wierzeń. Gracz, jeśli tylko chce, może wymyślić dla swojej postaci własną religię.


Stworzenie świata

    Gdy Wielki Wąż pływał wśród Pustki, jego ogon otarł się przypadkiem o jego bok i oderwał stamtąd jedną z wszechbarwnych łusek. Z razu rozgniewał się na powstanie tej niedoskonałości na jego skórze, lecz potem spojrzał na dryfującą w nicości łuskę - jedyne inne istnienie prócz niego. Patrzał na nią długo, aż uświadomiwszy sobie ten fakt, odczuł wielką samotność. Pochwycił więc łuskę w swe ostre zęby i zacisnął szczęki, dzieląc ją tym samym na cztery części. Wybrawszy najgrubszą, ścisnął ją mocno w zwojach ogona, a ona nie zatrzeszczała ani razu. Wypuścił fragment, który przerodził się w grudkę skały najtwardszej, jaka kiedykolwiek mogła istnieć. Odsunął ją na bok. Drugi fragment, mały i niepozorny, przysunął tuż do swego serca, a miejsce to jaśniało rdzawą łuną, rozgrzewając zimną Pustkę. Rozgrzało i łuskę, która, niezłączona teraz z nim, stanęła w płomieniach, a gdy spaliła się cała, ogień jej nie przygasł ani odrobinę. Przysunął go do poprzedniego. Porwawszy raptownie trzeci kawałek łuski, zakręcił się w nim w szalonym wirze, zatrzymał i najdelikatniej jak potrafił chuchnął weń. Łuska rozsypała się w pył tak drobny, że nie sposób go było dojrzeć, a w jej miejscu oddech jego zakotłował się i wirował. Odsunął go do pozostałych. Wzruszył się na ich widok. Wziąwszy ostatni fragment swej łuski, uronił słodką łzę radości, która pochłonęła i rozpuściła w sobie mały kawałek. Odsunął ją do reszty. Tak to Wielki Wąż stworzył pierwsze swe dzieci - Ziemię, Ogień, Powietrze i Wodę, zwane Elementami - które miały mu towarzyszyć w bezkresnej wędrówce przez Pustkę.
    Lecz Elementy miały inny pomysł. Kiedy Wielki Wąż spał, dryfując wśród przestrzeni, jego dzieci oddzieliły po jednej drobinie z każdego i połączyły ze sobą. Powstał Twór osobliwy i nieznany, burzliwy sam w sobie, jak gdyby chciał się zniszczyć, a jednocześnie powiększający się wolno i stale. Gdy Wielki Wąż zbudził się i to zobaczył, rozgniewał się ogromnie, iż Elementom nie wystarczało jego towarzystwo. Nie zniszczył jednak Tworu, a tylko wyrzekł się ich wszystkich i odszedł. Zmartwione Elementy nie wiedziały co począć, tymczasem Twór powiększał się i kształtował, aż urósł tak ogromny, że wypełnił całą Pustkę w zasięgu wzroku. Było tam wszystko i nic jednocześnie, nic bowiem nie było poukładane i nic nie miało żadnego przeznaczenia. Wtedy Elementy zdecydowały, iż muszą dokończyć swoje dzieło. Z drobin powstałych istnień utworzyli pomniejsze swoje wersje, by ostatecznie pomogły im zapanować nad chaosem. Tak powstał cały Świat i wszyscy kolejni bogowie, którzy w miarę zdobywania władzy nad swoimi sferami, zdobywali również moc równą Elementom.
    Kiedy wszystko było już gotowe, czterej bogowie postanowili pogodzić się z Wielkim Wężem, darując mu Świat w ofierze, reszcie przykazując opiekowanie się nim. Wyruszyli poza Świat, w Pustkę, lecz była ona tak ogromna, że niemożliwością było cokolwiek w niej odnaleźć. Po długim czasie zrezygnowali, nie chcieli jednak wracać ze smutnymi wieściami i niszczyć nadzieję innych bogów. Na pograniczu Świata i Pustki wybudowali swą siedzibę - Neeiavir - gdzie rezydują po dziś dzień, obserwując wszystko, co dzieje się z bogami i śmiertelnikami.

Najważniejsi bogowie

* Wielki Wąż i Elementy - nie są uważani za bogów, a istoty jeszcze wyższe, czasami nazywani odpowiednio Wszechstwórcą i Stworzycielami. Elementy nie posiadają swoich jednolitych wizerunków, natomiast Wielki Wąż malowany jest jako chiński smok ogromnych rozmiarów z blizną po brakującej łusce i kulą ziemską zamiast źrenicy. Ma to oznaczać nadzieję, że tak naprawdę nie porzucił Świata i zwraca ku niemu swój wzrok.
* Leszy - jest władcą lasów, jednym z głównych bogów natury. Stoi na straży jej świętych praw, równowagi świata. Znany jest ze swej neutralności i niezachwianych sądów. Czasami sprzyja zagubionym wędrowcom, sprowadzając ich na bezpieczne ścieżki, innym znów razem, jeśli taki okaże się niegodny jego pomocy - sprawia, że błądzą i giną w dzikich ostępach. Przedstawiany jest jako ogromny, stary smok o zielonych łuskach. Często porastają go grzyby, porosty i pnącza, a spod łap wykwitają kwiaty.
* Szeptucha - zamieszkuje dziewicze bagna i mgliste moczary. Przez jednych uważana za żonę Licha, przez innych za jego siostrę lub córkę, a jeszcze inni twierdzą, że jest wszystkimi po trochę. Pełni rolę wyroczni. Tym, którzy umieją słuchać, często wyszeptuje tajemnice z ich przyszłości. Niestety zawsze mówi zagadkami, więc zwykle nie jest rozumiana, a nawet zauważana. Szeptuchę przedstawia się jako skarlałą smoczycę o pokracznych kształtach, zniszczonych skrzydłach i pomarszczonej skórze.
* Złodziej Oczu - złośliwy bóg, często utożsamiany z karą, bowiem za złe uczynki lub niegodne życie może pozbawić kogoś wzroku. Dopada również starców pod pretekstem, że już dość napatrzyli się na świat. Najczęściej przyjmuje postać sokoła albo lisa o czworgu ślepi i bez ogona. Podobno ujrzenie takiego zwierzęcia przynosi pecha.
* Basakbus - jest wężem tak długim, że może sięgnąć z jednego krańca horyzontu na drugi. Ukazuje się śmiertelnikom jako tęcza, a jego wielobarwne łuski pięknie lśnią w słońcu. Jego domeną jest pogoda, kieruje on wszystkim, co dzieje się na niebie, i często współpracuje przy tym z Leszym lub Lewiatanem. Pomimo władania grzmotem i gromem Basakbus jest bóstwem pozytywnym i przychylnym mieszkańcom świata.
* Maskodzioby - boski sędzia, czuwa nad sprawiedliwością każdego czynu, a także nad tym, by wszystko na świecie miało odpowiednie konsekwencje. Niektórzy uważają nawet, że kontroluje poczynania bogów przeznaczenia. Jego przedstawienie to stary puchacz, na którego licu zamiast dziobu widnieje maska z białej kości. Często jest przedstawiany siedzący na kamiennej równoważni. Po jednej stronie szali znajduje się Świat, po drugiej zaś Wielki Wąż, do którego woli przyrównywane są uczynki bogów i śmiertelników.
* Lewiatan - potężny i niepodzielny władca mórz i oceanów. Stworzył wszystkie morskie potwory, a także żyjące w wodzie smoki. Sam przedstawiany jest podobnie do nich, posiada płetwy, macki i rogi. Jest tak duży, że tylko największe głębiny, do których światło już nie dociera, mogą go skryć. Łuska Lewiatana jest natomiast tak gruba i twarda, że nic nie zdoła jej przebić ani zniszczyć.
* Gryffina - z wyglądu jest właściwie połączeniem gryfa i smoka; posiada jaszczurczy ogon, dziób orła, a jej łuski poprzetykane są płonącymi piórami. Bogini jest opiekunką ogniska domowego, symbolem rodziny i klanu. Patronuje matkom i strzeże niewyklutych jeszcze jaj. To do niej najczęściej zwracają się proszący o pocieszenie, dobrą radę lub dostatek.
* Licho - bóg losu i przeznaczenia, jeden z tych, co to wolą milczeć i biernie patrzeć na dole i niedole swych wyznawców, niż dać choćby najmniejszy znak. Tak uważa większość, lecz w tym konkretnym przypadku jest to błędne rozumowanie. Wszystko, co dzieje się na świecie, jest efektem misternych planów Licha, który może pociągać za każdy sznurek. Przedstawia się go jako szkaradne stworzenie o czarnych łuskach i długich kończynach.
* Śmierć - nazywana również Kostuchą lub Kosiarzem. Nazywana, nazywany... nazywane? Nikt do końca nie określił, jakiej płci jest Śmierć. Potrafi się ona ukazywać w różnych postaciach, często takich, jakie zarówno najbardziej chciałbyś ujrzeć, jak i nie chciałbyś. Sama jej obecność wywołuje nieprzyjemny dreszcz i lęk w sercu. Podobno można ją zobaczyć w ostatniej chwili życia, a czasem także w miejscu, gdzie ma dojść do wielu zgonów w krótkim czasie, ale nie każdemu się to przytrafia.
* Kłamca - Jak łatwo się domyślić, jego atrybutami są chytrość, przekora i chaos. Jest prawdziwą zmorą i utrapieniem nie tylko Licha, ale też innych bogów. Nie trzyma się żadnych zasad i nikogo nie słucha, uwielbia za to płatać figle. Jego wizerunek to czarny psowaty z pióropuszem równie czarnych piór, o białych ślepiach. Chytrus jest zbudowany z figur geometrycznych, cala jego postać wyróżnia się ostrymi krawędziami, nienaturalnym zarysem. Ten bóg wyróżnia się spośród innych jedną rzeczą - podobno jest tak stary, jak ta kraina, i wierzyli w niego już pradawni mieszkańcy. Według legend posiada wiele imion, a jedno z nich, wyjątkowo potężne, potrafi czynić, zmieniać świat... Może nawet wezwać tego boga.
* Hodros - bóg chaosu i płodności jednocześnie. Przedstawiany był jako fioletowy gad o grzbiecie nakrapianym jakby gwiazdami i klatce piersiowej wypełnionej fioletowym światłem wyglądającym niczym chmury. Jego dwa długie ogony - jeden kolczasty a drugi wyglądający niczym bicz - podobno uderzały w śmiertelników, czyniąc ich często kalekami lub wariatami. Znany był ze swego chamstwa i przebiegłości, lubił zabawiać się ze śmiertelniczkami (w wyniku jego "wypadów" na ziemię urodziło się wielu herosów) i często widywano go, jak uprzykrzał życie śmiertelnikom razem z Kłamcą. Jego narzeczoną miała być Gryffina.
* Nicość - jeśli istnieje coś, czego boi się Śmierć, to właśnie ona. Nicość jest jedyną, która nie wtrąca się w życie śmiertelników. Nie odezwała się odkąd Świat pochłonął Pustkę, jedno bowiem jej słowo może zniszczyć wszystko, co dotychczas powstało. Chciałaby to uczynić, ale nie może, gdyż Maskodzioby odebrał jej głos, a Złodziej Oczu wzrok. Bogini nie ma wizerunku. Mawiają, że każdy kto próbował namalować Nicość, postradał zmysły.


    Pośród innych ras spotyka się różnorakie odmiany wiar, choćby w duchy przodków (szczególnie u elfów), uosobione siły natury i najdziwniejsze panteony bogów. U ludzi dodatkowo możemy się natknąć np. na chrześcijaństwo, islam, hinduizm oraz inne religie znane nam z rzeczywistości. Na potrzeby gry zakładamy, że istotne dla nich miejsca, miasta i państwa (lub ich odpowiedniki, zwłaszcza odnośnie ostatnich) istnieją gdzieś w świecie Nivessiru. Nie należy jednak wplatać do fabuły XXI wieku, współczesnych nam wydarzeń, osób, niepotrzebnych państw, realnej historii itp. Jak łatwo zauważyć, trudno określić tu jednoznaczną granicę, jeśli więc MG uzna, że w którymś momencie gracz przesadza z realnością, prosimy się z nim nie wykłócać.